De 2-inch mortier (van origine een Brits wapen van voor de 2e wereldoorlog) was een krombaan-vuurwapen van de infanterie tegen doelen, waartegen vlakbaan vuurwapens niet toereikend waren. Met rookgranaten konden rookgordijnen gelegd worden, dat de beweging van eigen troepen aan vijandelijke waarneming onttrok. Door het geringe gewicht kon het wapen de tirailleursectie in elk terrein volgen.

De bediening van de mortier bestond uit 3 man, t.w.: stukscommandant, schutter (No. 1) en helper (No. 2). Zij moesten geoefend zijn in:
a. snel in stelling komen;
b. gebruik van de verschillende richtmiddelen;
c. vuren met 4 soorten munitie;
d. maskeren van de opstelling.